Sommige duikers lijken nooit aan het einde van hun lucht te komen, terwijl anderen worstelen om maar 30 minuten onder te kunnen blijven. In deze serie gaan we je helpen om je luchtverbruik omlaag te brengen en onder controle te krijgen.
In dit derde deel van de serie over slecht of hoog luchtverbruik tijdens het duiken gaan we dieper in op neutrale trim en de ademhaling.
Maarten daalt af door het water en knijpt met regelmaat in zijn neus om zijn oren te klaren op zijn weg naar de geplande duikdiepte. Terwijl we aan het duiken zijn langs een wand die door loopt tot wel 200 meter diepte drukt hij op 20 meter diepte de knop van zijn inflator in en baalst wat lucht in zijn trimvest. Hij was hier niet eerder mee begonnen omdat hij het gevoel van de vrije-val als parachutist zo leuk vind. Het eerder vullen van het vest zou dit gevoel verminder of weg genomen hebben. Ondanks dit had hij het onder controlle en vertraagde tot een bijna volledige stop rond de vooraf in de briefing geplande maximale diepte van 25 meter.
Sommige duikers lijken nooit aan het einde van hun lucht te komen, terwijl anderen worstelen om maar 30 minuten onder te kunnen blijven. In deze serie gaan we je helpen om je luchtverbruik omlaag te brengen en onder controle te krijgen.
In dit derde deel van de serie over slecht of hoog luchtverbruik tijdens het duiken gaan we dieper in op neutrale trim en de ademhaling.
Maarten daalt af door het water en knijpt met regelmaat in zijn neus om zijn oren te klaren op zijn weg naar de geplande duikdiepte. Terwijl we aan het duiken zijn langs een wand die door loopt tot wel 200 meter diepte drukt hij op 20 meter diepte de knop van zijn inflator in en baalst wat lucht in zijn trimvest. Hij was hier niet eerder mee begonnen omdat hij het gevoel van de vrije-val als parachutist zo leuk vind. Het eerder vullen van het vest zou dit gevoel verminder of weg genomen hebben. Ondanks dit had hij het onder controlle en vertraagde tot een bijna volledige stop rond de vooraf in de briefing geplande maximale diepte van 25 meter.
Maarten draait om en kijkt naar de wand, deze beweesgt nog steeds voor zijn ogen. Een vlugge blik op zijn computer geeft hem een diepte meting van 27 meter. Hij zwemt tegen zijn ongeplande extra afdaling om zich vlug weer bij de groep te voegen.
Na 10 minuten kijkt maarten op zijn manometer en ziet dat zijn flesdruk is gezakt tot 150 bar. Het is een ontspanne duik met een lichte stroming, toch merkt hij dat zijn ademhaling wat sneller was dan zijn bedoeling was. Hij stopt kort met zwemmen en zakt langzaam iets dieper- niet veel maar het niet beginnen met zwemmen zou betekenen dat hij nog verder zou zakken.
Een hoog lucht verbruik tijdens het duiken; waarom?
Wanneer ene duiker in en uitadement dan is dit een onderdeel van een cyclus. De mijne duurt ongeveer 15 seconde, 8 seconde inademen en 7 seconde uitademen. Dat betekend 4 admehaling wanner je rusting zwemt zonder stroming.
Het licht omhoog zwemmen om je te verzetten tegen een lichte negatieve uitgetrimde situatie is de grootste dief van je lucht tijdens het duiken. Je hebt nu een milde uitputting toegevoegd. niet zo veel dat je uitgeput zult of gesressed raakt. Je zult het je misschine niet eens realiseren of ervaren maar je verbruikt wel een beetje extra energy wat weer resulteerd in een lichte verhoging van je ademritme.
Je ademen nu geen vijf maar zes adem syclus per minut. Dit merk je misscien niet maar is wel 50% meer dan je buddy die de normale 4 admehalingen per minuut heeft. Wanneer zijn 150 bar heeft zul jij 125 bar hebben. Wanneer zijn 100 bar heeft heb jij nog maar 50 bar. En wanneer haar fles leeg is to 50 bar zit jij al op de boot met een kop thee te denken waarom jij zoveel lucht verbruikt.
Net als bij atleten is ook bij jou de ademehaling direct gelinkt aan de niveau van uitputting. Bedenk je eens dat je in een normaal tempo loopt tegen een licht helling en dan in stappen overgaat tot een sprint. Elke versnelling verhoogt de ademhalings frequentie. Je weet dit, maar waarom laat je dit dan gebeuren bij het duiken?
Menig duiker is zo geboeid door het onderwaterleven dat ze vergeten om zich daadwerkelijk geheel neutraal heeft uitgetrimmed. Ze zullen altijd een ongecontrolleerde afdaling herkennen maar het zijn de kleine correcties die niet gedaan zijn rond het trimmen die de duikers op het verkeerde been zetten. Als je niet weet of je goed uitgetrimmed bent, stop dan, kijk naar de bodem of wand, kruis je armen en je benen en wacht. Het resultaat zul je meteen zien en ervaren.
Een iets te zware duiker zal zachtjes zinken. Het antwoord is niet met je armen of benen bewegen want wanneer je stop gebeurd het hetzelde. Een duiker heeft hiervoor twee perfect werkende hulpmiddelen - zijn longen en zijn trimvest - om dit probleem op te lossen, echter vele gebruiken deze niet.
Juiste controle over je trimvest
Inademeing vult de longen en vertraagt de afdaling. Longen hebben natuurlijk hun limiet enwe horen ze niet te vullen tot hun maximale capaciteit want bij opstijgingen kan dit resulteren in overrekkings verwondingen. In de linker zak van de meeste trimvesten zit een wit label met diverse kenmerken van het trimvest en zo ook het maximale volume en dus opwaartse kracht van het drijflichaam in het vest. Een vest voor volwassenen in de maat LARGE zou bijvoorbeeld rond de 20 liter volume moeten hebben wat neer komt op ongeveer 3 keer het long volume van de duiker. Wanneer de longen hun limit bereikt hebben moet het trimvest het overnemen middels een eenvoudige vulactie met de inflator. Onthoud dat het juist uittrimmen net zo belangrijk is al de lucht die we mee nemen in onze duikfles tijdens het duiken.
Meer lucht in je vest blazen tijdens de afdaling betekend ook weer dat er meer lucht moet worden losgelaten tijden de opstijging. Vele duikers ondervinen hier hinder van tussen de 12 en 6 meter waar het druk verschil het grootst is. Wat goed werkte tussen de 18 en 12 meter zal niet werken in de ondiepere wateren waar je vest exponentieel groeit als gevolg van de uitzettende lucht.
Als je tevlug opstijgt, stop dan, kijke naar de onstnappende lucht en controleer je diepte om een ongecontroleerde opstijging te voorkomen. Een foutive positie in het water kan als resultaat hebben dat lucht gevangen blijft in je vest; dit gebebeurd bijvoorbeeld wanneer je met je hoofd naar beneden licht en je schouders draait om je op de schouder gemonteerde inflater te gebruiken om te ontluchten. Als de ingesloten lucht in je vest rond je buik/heupen hoger zit dan de uitlaat van je inflator dan zal deze niet onstnappen. Deze zal namenlijk nooit tegen de wetten van de natuur eerst omlaag gaan om elders in je vest omhoog naar het uitlaat ventiel te stromen. Je moet dan een van devolgende twee acties uitvoeren: een je verplaatst je in een meer vertikale positie zodat de lucht direct omhoog naar de inflator en daarmee uitgang kan stromen of twee je dumpt lucht via de dump uitlaat achter onder aan het vest. Het vechten tegen het te licht zijn kost energy en daarmee dus ook meer lucht.
Dus hoe hoe sit het nu met Maarten" Hij ademt in en drukt op zijn inflator kop van zijn trimvest. Hij beweegt niet dus gaat niet omhoog of omlaag, maar zweeft bewegingsloos in het water naast de wand. Nu is het tijd om met de groep mee te gaan. Maar hij voelt nog steeds gewicht rond zijn middel en zijn zware rubbere vinnen trekken zijn vinnen iets naar beneden.
Zijn luchtverbruik is ligt verbeterd, maar hoe zit het met zijn trim? Als hij dat nu nog eens onder controlle had dan zou hij als een vis zonder mooite met de rest van de groep mee kunnen.